Ruimte om te zijn

Ontdek wie je bent als ondernemer, wat jouw missie is en hoe je dat zichtbaar maakt in de wereld.

Hoezo zelfreflectie?!?

Door: Jolanda Sieders
Datum: 01 jul 2017

“Ken Uzelve”

Deze tekst is toegeschreven aan een aantal Griekse wijsgeren, waaronder Socrates. Het motto was vaak te vinden boven de ingang van de tempel gewijd aan Apollo, waar men het orakel raadpleegde. De Grieken waren ervan overtuigd, dat de ware kennis over het leven start bij gedegen zelfonderzoek.
 
Voor mij is vragen stellen altijd al net zo natuurlijk geweest als ademen. Waarom? Hoezo? Ja maar, en dat dan? Vooral als het om religieuze en later spirituele zaken ging, liet ik me niet veel vertellen. Als het niet klopte voor mijn gevoel, stelde ik net zolang vragen – of ging ik net zolang zoeken totdat ik een antwoord had dat wel paste bij mijn gevoel.
Vragen stellen aan en over mijzelf kwam pas later. Tijdens de NLP-opleiding die ik volgde kwam op een zeker moment het inzicht dat ik en ik alleen verantwoordelijk ben voor hoe ik me voel, voor mijn gedrag, voor mijn keuzes. Iedere keuze werd een ding: wat maakt dat ik dit doe, terwijl ik eigenlijk dat voel? Hoe komt het dat ik het vermijd om dat te doen, terwijl ik weet dat het zo belangrijk is? 

Inmiddels ben ik een aantal jaren en aardig wat beslismomenten verder. Mijn intentie is om bewust te kiezen, vanuit Liefde. Dat lukt lang niet altijd, voor mij een reden om te blijven leren, vragen te blijven stellen. Wat gebeurt er nu in mij? Waar komt dat gevoel vandaan? Wil ik dat en zo nee, wat kan ik dan anders doen?
Het is geen eenvoudig pad. Het vergt moed om mijn angsten aan te kijken, om te erkennen wat ik niet zo tof vind aan mijzelf. Om te zien dat ik niet altijd doe wat ik wil doen, om mijzelf toch weer die oude overtuigingen te horen denken. Het is pijnlijk, soms. 

Mijzelf leren kennen en daarmee steeds meer vanuit mijn hart leven is een doorgaand proces, waarschijnlijk totdat ik mijn laatste adem uitblaas. En wat een prachtige reis is het…. met mooie ontmoetingen, pijnlijke confrontaties en nieuwe ontdekkingen. Onderweg ervaar ik steeds meer rust, voel ik steeds meer dat ik precies ben waar ik moet zijn. En ik weet: ik ben het waard.

Zelfreflectie is voor iedereen. Het vraagt van jou een beslissing om het aan te gaan, om te willen ontdekken. Ik gun het jou, gun jij het jezelf?

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Andere blogs over dit thema

Down the rabbithole

Down the rabbithole

Nou, dat was me het begin van het jaar wel. Mijn moeder viel en brak haar heup, zo ongeveer tegelijk met de griep die mij velde. Later realiseerde ik me dat toen de moeder van Lief in het ziekenhuis terecht kwam, ik ook ziek werd. Tijd voor nog een rondje reflectie -...

Lees meer
Verlies

Verlies

Het kan je besluipen, bekruipenstiekem tussen je al wat koude klerenen als een rilling over je naakte rugzich nestelen in je onderbuik. Het kan voelen als missen, als kiespijnals hoofdpijn na een lange dagals in een lange, donkere winterniet meer weten hoe de zon...

Lees meer
Midwinter: terugkeer van het licht

Midwinter: terugkeer van het licht

Voor onze voorouders was dit een zware, moeilijke periode om door te komen. Het land gaf geen voedsel, dus hoe langer de winter duurde, hoe leger de voorraadkasten werden. Heel wat anders dan onze overvolle en overvloedige supermarkten, met als je wilt zelfs aardbeien...

Lees meer