Sjamanisme. Een term die ik regelmatig hoor; mensen die een opleiding tot sjamaan doen of naar Peru of de VS gaan om opgeleid te worden. Of, een opleiding in Nederland volgen bij Sjamanen uit Siberië of Australië. Ik heb me altijd afgevraagd: waarom zoeken al die mensen het zo ver weg?
definitie
Even zoeken: “Sjamanisme is de oudste en krachtigste spirituele levenswijze en helingsmethode die de mensheid kent. Het woord sjamaan komt van de Tungus-stam in Siberië en betekent “iemand die in het donker ziet” of “hij/zij die weet”. Sjamanen, mannen en vrouwen, zijn de genezers, dokters, priesters, psychotherapeuten, mystici, verhalenvertellers, de begeleiders van ceremonie en de zieners. Ze zijn verantwoordelijk voor de harmonie tussen de mensen, de gemeenschap, de dieren, de elementen en de spiritwereld.” (deze tekst vond ik op https://www.definest.nl/sjamanisme/)
Als je deze definitie (ik zeg niet dat dit de enige juiste is, maar in grote lijnen wordt dit op veel plekken genoemd) leest, hoef je volgens mij helemaal niet naar Peru of Siberië… in deze streken zijn er ook oer-oude tradities, werden mannen en vrouwen ook opgeleid in de mysteriën van het leven, vertelden verhalen en genazen de zieken. Waarom zoeken we het dan zo ver weg?
vergeten wijsheid
Ik denk dat we door oa de heksenvervolging, de Verlichting (de opkomst van de wetenschap) en de macht van de grote religies, het contact met deze tradities verloren zijn. En met alle rijkdom aan informatie die Barden, Ovaten, Druïden, Kruidenvrouwen, genezers en Wijzen ons te brengen hebben. Deze tradities zijn zo weggedrukt, verguisd, klein gemaakt dat we ons niet realiseren welke wijsheid we in onze achtertuin hebben.
Terug naar het Sjamanisme van de Lage Landen dus. Naar het contact en de verbinding met ónze natuur, met de bomen, dieren en planten uit deze streken, de krachten van deze klei-, zand- en veengrond. Weer voeling krijgen met de seizoenen en het ritme van de elementen die je om je heen vindt. Ga je mee?