Iedere nieuwe maan doe ik een oefening die ik ‘creatief reflecteren’ noem. Soms met anderen, soms alleen. Rond de nieuwe maan in september deed ik de oefening met mijn buurvrouw, met wie ik mooie gesprekken heb over spiritualiteit, de toestand van de wereld, astrologie, human design, onze gezondheid en wat er verder nog ter tafel komt. We kletsten over wat we gelezen hadden over deze nieuwe maan (in Maagd, het teken van orde en lijstjes maar ook van heling) en al pratend kwam het hart steeds naar voren. Mijn buurvrouw had gelezen dat er een vijfde – energetische – kamer was ontdekt in het hart en dat deed mij denken aan iets wat ik in een geleide meditatie eens had gehoord; de ruimte achter het hart, de plek waar je persoonlijke connectie met de bron is.

Wees licht van hart

In de meditatie leidde ik ons naar deze plek en het kwam in me op om te vragen of er een boodschap voor ons (individueel) was. Bij mij kwam binnen: laat je licht niet (nooit) (meer) dimmen. Het beeld daarbij was een stralend licht, zonder al teveel vorm. Het was een fijne meditatie die me in mijzelf bracht (het feit dat mijn boxje besloot om uit te gaan met een bongo-roffel nét toen ik zei ‘verbind je weer met je lichaam’ was hilarisch en hielp goed) en de energie heel zacht maakte. Toen we daarna een kaart trokken pakte ik – i kid you not – ‘Wees licht van hart’. De tweede kaart had als ondertitel: ‘Take heart based action’.

Nadat we heerlijk in stilte hadden geschilderd, geknipt en geplakt wisselden we nog even uit. We kwamen op het energetisch veld van het hart, en dat we zo aan het leren zijn om ons weer te verbinden met bronenergie en ons onze creatiekracht weer toe te eigenen. ‘Toe-eigenen’ is geen vies woord, het gaat niet over iets afpakken van een ander of arrogant zijn. Het gaat over benoemen, kiezen, gaan staan voor wat bij jou past en wat jou jou maakt. Het gaat over voelen wat er zich in jouw hart bevindt en wat naar buiten wil.

… zo binnen, zo buiten

Wanneer we een verlangen voelen gaat het er niet om, dat te volgen naar buiten toe – maar naar binnen te gaan. Volg de trilling van dat verlangen naar binnen en onderzoek, ontdek waar dat verlangen zich bevindt in jou. Datgene waar jij op ‘aan’ gaat, waar jij enthousiast van wordt, bevindt zich al in jou en resoneert mee in jou.

De weg is naar binnen, naar je hart. We zijn zo vergeten dat we creërende, magisch manifesterende wezens zijn. Ik wens je toe dat je je dat mag herinneren, dat je de weg naar je hart weer zult vinden en dat jouw licht ook nooit meer zal dimmen.