Herfstequinox
Mogen we laten gaan wat los laat
en het ritme van de natuur beleven
dragen wat we nodig hebben
en al het andere vrij geven.
Mogen we bloemen, ooit zo dierbaar
laten bedekken door de vorst
en laten we dan samen komen
als het om ons donker wordt.
Mogen we de zon herinneren
diep in beenderen en hart
en vertrouwen dat alles inwaards stroomt
het onbekende tegemoet.
Seizoensveranderingen zijn een geschenk,
herfst een refrein dat voorbereid,
hen die teveel vasthouden aan
dat wat uiteindelijk verdwijnt.
(origineel in Engels van Nicolette Sowder)
0 reacties