Vond ik vorige week zaterdag al een feest van diversiteit, Landjuweel doet het nog eens even dik over. Van kleine baby’s tot krasse knarren in de 70 en alles daar tussenin, van hippies met dreadlocks en ongewassen voeten tot hippe dames met een gestylede outfit. Niemand is raar – en iedereen is raar. En het is allemaal ok. Wie ik ook aansprak, ik kreeg altijd een vriendelijk antwoord of een leuk gesprek. Ik voel me hier zo thuis, mede doordat de ik vraag ‘wie ben jij?’ durf te beantwoorden met een niet-zo-standaard-antwoord. Omdat wat ik doe voor werk minder interessant is dan hoe ik in het leven sta. Omdat hoe ik eruit zie er minder toe doet dan hoe ik omga met de mensen om mij heen. Omdat de mensen hier zichzelf zijn, en niets anders van mij verwachten. Wat word ik hier ontzettend blij van.