Wat had ik het goed bedacht in de lente; in de donkere periode ga ik óók de rust en de stilte in. Minder werken, meer creativi-tijd, vertragen. En financieel ging dat dit jaar ook helemaal goed komen. Niets hield me tegen om een stap terug en rustiger aan te doen. Behalve mijzelf natuurlijk.

keuzes

Want hoewel alle seinen op groen stonden en ik zélfs een week vrij had genomen (ook van het Warenhuis), maakte ik toch niet altijd de juiste keuzes. Niet eens altijd bewust, soms zegde ik een afspraak al toe voordat ik er erg in had. Omdat ik dat traject toch wel graag wilde afronden. Of omdat die klant nou eenmaal een dringende vraag had. Een enkele keer was het wel een bewuste keuze, bijvoorbeeld omdat het uitwerken van een Human Design spel gewoonweg ook leuk is.

Maar uiteindelijk loopt mijn agenda dus toch nog vol. Nu ik het zie, probeer ik streng te zijn en maak ik maximaal 2 werkafspraken per week. Tenzij een klant écht niet op een ander moment kan. Oh. Dus.

licht

Desondanks zak ik wel langzaam in het donker. Ik zet mijn wekker regelmatig uit, zodat ik wakker kan worden als het licht(er) wordt. En neem ik meer tijd om te tekenen, te schrijven, te lezen. Het maakt me niet neerslachtig, dat verdwijnende licht, maar het maakt wel dat ik minder energie heb. Dus als het éven kan, ga ik wel naar buiten. Lekker met m’n gezicht in de wind toch nog wat zonlicht opdoen.

En ach, als ik eerlijk ben zou ik het niet goed doen op een echte winterslaap. Maanden zonder eten? Geen gezellige kaarsjes, stille sneeuwvlokken of kerstbellen? Ik zou het teveel missen geloof ik, de winter. ‘Het licht bestaat bij de gratie van het donker.’ Zo is het ook in mij. Pas als ik het donker kan ervaren, kan ik het licht waarderen. En het allermeest geniet ik van een mooi evenwicht tussen die twee.