Al zolang de mensheid kan communiceren, worden er verhalen verteld. Eerst bij het vuur, daarna geschreven en gedrukt, vervolgens weer verteld op radio en tv en door middel van film. Verhalen om te leren, om te begrijpen, om te groeien. Verhalen om bij weg te dromen, om enthousiast van te worden of om je steun en kracht te geven. Of om gewoon even te lachen.

Ik hou van verhalen. Het liefst in boekvorm, maar films kunnen het ook goed doen. Zeker in de bioscoop, als het licht dan uitgaat en het grote scherm me opslokt in die andere werkelijkheid. Het geluid overal om me heen, soms zo hard dat ik het voel. Het verhaal en de hoofdpersonen komen meer dan levensgroot in beeld en vullen voor dan even mijn werkelijkheid. Voor even is er alleen dat. Geen werk of huishouden, geen ruzie met de buren of kattenbak die nog gedaan moet. Een uur of 2 in een ander verhaal dan het mijne, heerlijk.