Over het algemeen houd ik van mensen. Dat is wel eens anders geweest – en bij tijd en wijle heb ik nog steeds de neiging om onder de tafel te kruipen met een boek – maar meestal ben ik blij met mensen om me heen. Of nou ja, niet teveel dan. En zeker niet te luidruchtig. En alleen als ze zich gedragen – tenzij ik een bui heb waarin ik zin heb in gekkigheid. Oh ja, en niet al te vroeg. Kortom, ik houd echt wel van mensen, meestal.

En er zijn momenten waarop ik het liefst alleen ben. Wanneer ik lees bijvoorbeeld. Of wanneer ik ongesteld moet worden. Ook wanneer iets me ontzettend geraakt heeft heb ik even mij-tijd nodig om hierop te kauwen en de emoties te verwerken. Wanneer ik iets aan het maken ben, ben ik het liefste ook alleen. En, je kunt me bijna niet blijer maken dan een heel zwembad voor mij alleen. Een uur lang in m’n eentje baantjes trekken, zalig.