Ik zit op mijn balkon in de avondzon. De inzichten van de afgelopen weken verzamelen zich en zoeken een weg naar buiten. Ik aarzel, verman me, twijfel, voel, reik uit, denk na en zucht dan nog maar eens diep. Pas aan het einde van mijn kroonjaar, mijn 50e levensjaar, spreek ik dit hardop uit en eigen ik me deze naam toe.

Mijn naam is Magdalena.

Op 22 juli ging ik naar de tentoonstelling over Maria Magdalena in het Catherijneconvent in Utrecht. Een prachtige tentoonstelling waar de verhalen, mythen en teksten over haar te zien en te lezen zijn. Ik kocht daar ook het boek ‘Het Maria Magdalena mysterie’ van Jacob Slavenburg. Van alle boeken die er verkocht werden sprak deze me het meeste aan. Ik heb al meerdere boeken over Maria Magdalena in de kast staan – deze kon er ook nog wel bij.

De interesse in haar begon met het boek ‘Volgens Maria Magdalena’ van Marianne Frederiksson. In deze roman wordt het verhaal van Jezus verteld vanuit het perspectief van Maria, op een heel persoonlijke en menselijke manier. De relatie tussen haar en Jezus raakte me enorm. Zó zat het dus, voelde ik. Een deel van de waarheid over Jezus en Maria Magdalena werd toen helder voor mij.

In de loop van de tijd heb ik een flink aantal boeken gelezen over hen. Sommige waren romans (absolute favoriet: ‘the Passion of Mary Magdalene’ van Elizabeth Cunningham), andere meer wetenschappelijk of vanuit de mystieke traditie. De spirituele reizen die ik maakte en de vele gesprekken en ontmoetingen met wijze zielen hebben we inzichten en ervaringen gegeven, allemaal facetten van een prachtig juweel.

Bij het lezen van het boek van Slavenburg vielen er weer een aantal facetten samen. Hij analyseert tekst voor tekst de bronnen over Maria Magdalena en legt dan uit hoe zij niet de zondares is uit wie 7 demonen zijn uitgedreven, maar dat hiermee een inwijding bedoeld wordt. Maria Magdalena is een hoog opgeleide, een vrouw die diepe inwijdingen gekregen heeft van en door (de omgang met) Jezus. Deze inwijdingen vonden toendertijd plaats in mysteriescholen, maar Jezus onderwees deze kennis – voor wie oren heeft om te horen.

De kennis die hij doorgaf was de diepe kennis van het Zelf: ‘ga naar binnen, in jezelf, en zoek mij daar’. Kom alle demonen in jezelf onder ogen: de demonen van begeerte, van angst en duisternis, van onwetendheid en gehechtheid. Pas wanneer je dat doorstaan hebt, kom je bij wie je werkelijk bent, komt je tot God, de Bron. Dan ben je in Liefde en volledige mens.

Maria Magdalena is niet alleen ‘de Apostel der Apostelen’, maar ze is ook de belichaming van de ‘Sophia’, de wijsheid – het vrouwelijke, scheppende, creërende principe. Jezus als haar partner belichaamde de tegenhanger, als het impuls-gevende, initiërende mannelijke principe van de wil. Maria was niet zomaar een vrouw; zij opende het vrouwelijke in Jezus en completeerde hem. En niet alleen de apostelen werden opgeroepen om de mensen te onderwijzen, ook Maria Magdalena kreeg de opdracht om de kennis die zij vergaard had door te geven.

Mijn ziel volgt deze roep. Mijn eerste doopnaam herinnert me hieraan en spoort me aan om dit pad te volgen. Steeds weer ga ik naar binnen, onderzoek ik mijn motieven, ontmoet ik mijn demonen en leer ik te luisteren naar de stem van de Liefde diep in mij.

Dit is mijn werk, om met anderen de reis te maken naar zelfkennis en zelfinzicht. Om door zelfreflectie tot de Bron te komen, tot zelf-realisatie, tot waarlijk Zijn.

Mijn naam is Magdalena.

Wanneer de laatste zonnestralen verdwenen zijn en ik deze zinnen opschrijf, zijn mijn wangen nat van de tranen en weerklinkt er een heldere stilte in mij. Ik besef me dat dit is wat ik doe, in mijn trajecten, workshops en trainingen. Ik nodig uit, stel vragen, ben aanwezig bij dit prachtige werk. Ik realiseer me ook dat dit inzicht niet veel eerder had moeten komen – ik had direct het bijltje erbij neer gegooid en was een baan gaan zoeken.

Zelfreflectie is prachtig, diep, heilig, menselijk en bijzonder werk en ik ben dankbaar dat ik hieraan mag bijdragen. En zo is het.

(de afbeelding is een schilderij van Egbert Modderman, ‘Miskend’ – een portret van Maria Magdalena zoals hij haar in deze tijd zou schetsen)