Ruimte om te zijn

Ontdek wie je bent als ondernemer, wat jouw missie is en hoe je dat zichtbaar maakt in de wereld.

Hoezo zelfreflectie?!?

Door: Jolanda Sieders
Datum: 01 jul 2017

“Ken Uzelve”

Deze tekst is toegeschreven aan een aantal Griekse wijsgeren, waaronder Socrates. Het motto was vaak te vinden boven de ingang van de tempel gewijd aan Apollo, waar men het orakel raadpleegde. De Grieken waren ervan overtuigd, dat de ware kennis over het leven start bij gedegen zelfonderzoek.
 
Voor mij is vragen stellen altijd al net zo natuurlijk geweest als ademen. Waarom? Hoezo? Ja maar, en dat dan? Vooral als het om religieuze en later spirituele zaken ging, liet ik me niet veel vertellen. Als het niet klopte voor mijn gevoel, stelde ik net zolang vragen – of ging ik net zolang zoeken totdat ik een antwoord had dat wel paste bij mijn gevoel.
Vragen stellen aan en over mijzelf kwam pas later. Tijdens de NLP-opleiding die ik volgde kwam op een zeker moment het inzicht dat ik en ik alleen verantwoordelijk ben voor hoe ik me voel, voor mijn gedrag, voor mijn keuzes. Iedere keuze werd een ding: wat maakt dat ik dit doe, terwijl ik eigenlijk dat voel? Hoe komt het dat ik het vermijd om dat te doen, terwijl ik weet dat het zo belangrijk is? 

Inmiddels ben ik een aantal jaren en aardig wat beslismomenten verder. Mijn intentie is om bewust te kiezen, vanuit Liefde. Dat lukt lang niet altijd, voor mij een reden om te blijven leren, vragen te blijven stellen. Wat gebeurt er nu in mij? Waar komt dat gevoel vandaan? Wil ik dat en zo nee, wat kan ik dan anders doen?
Het is geen eenvoudig pad. Het vergt moed om mijn angsten aan te kijken, om te erkennen wat ik niet zo tof vind aan mijzelf. Om te zien dat ik niet altijd doe wat ik wil doen, om mijzelf toch weer die oude overtuigingen te horen denken. Het is pijnlijk, soms. 

Mijzelf leren kennen en daarmee steeds meer vanuit mijn hart leven is een doorgaand proces, waarschijnlijk totdat ik mijn laatste adem uitblaas. En wat een prachtige reis is het…. met mooie ontmoetingen, pijnlijke confrontaties en nieuwe ontdekkingen. Onderweg ervaar ik steeds meer rust, voel ik steeds meer dat ik precies ben waar ik moet zijn. En ik weet: ik ben het waard.

Zelfreflectie is voor iedereen. Het vraagt van jou een beslissing om het aan te gaan, om te willen ontdekken. Ik gun het jou, gun jij het jezelf?

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Andere blogs over dit thema

Donkere schatten

Donkere schatten

Ik zit aan de keukentafel en luister hoe één van de vrouwen met wie ik een week weg ben, uitspreekt dat ze zich toch weer heeft geschikt en te weinig ruimte heeft genomen voor haar activiteit. Ze zegt dan ook dat het wel heel veel over de winkel gaat en ik voel...

Lees meer
Feest van het Ongeziene

Feest van het Ongeziene

Dit moment in het jaar voelt voor mij altijd als een drempel. Achter me is het licht, voor me is het donker. Achter me is het leven, voor me de dood. En op die drempel zijn de sluiers dun. Het is een krachtige tijd om contact te maken met je voorouders en hen om raad...

Lees meer
Waarom zelfreflectie

Waarom zelfreflectie

Mijn kijk op zelfreflectie is radicaal veranderd. Of eigenlijk is het niet veranderd, maar heeft het andere woorden gekregen. En met die woorden een diepere betekenis en een steviger basis. Want zelfreflectie is niet 'alleen maar' een tool om betere keuzes te maken,...

Lees meer