Er is een verandering gaande. Niet alleen de afgelopen maanden of zelfs jaren. Niet pas sinds 2019 of 2012 – het is langer gaande. Een subtiele verschuiving in de onderstroom, in ons denken en voelen. Het begint met vragen stellen. Met anders kijken en je afvragen waarom de dingen zijn zoals ze zijn, waarom ze gaan zoals ze gaan. Het is een ongemakkelijk proces, waarbij zekerheden weg vallen en er soms geen enkele veiligheid lijkt. Niet iedereen ziet of voelt de verandering. Veel mensen willen het liefst gewoon meedoen met iedereen, opgaan in het systeem. Niet teveel zelf nadenken maar zich wentelen in de illusie dat ze hun eigen leven kiezen.

van wij naar ik naar wij

De verandering die gaande is, is een cyclische. Het is de beweging van wij naar ik naar wij die eindeloos voortduurt. Van het wij in stam-gevoel (je gaat dood als je niet bij de stam, de groep hoort) naar ik in de eerste leiders, gebaseerd op kracht en overheersing (je wordt verbannen als je niet doet wat ik zeg) naar wij in de eerste samenwerkingen en en handelsovereenkomsten (je valt buiten de boot als je niet iets hebt in te brengen, als je niet bijdraagt).

Deze cyclus heeft zich eindeloos herhaalt in onze geschiedenis. De laatste wij-periode was er eentje van systemen, van hiërarchie en regels. Je hoort erbij mag meedoen als je je aan onze regels houdt, als je meedraait in onze systemen. Als je je conformeert. En heel lang voldeed dit, was dit de manier waarop we dachten en de dingen deden.

De beweging naar ‘ik’ is onvermijdelijk. Maar waar de laatste paar rondes ‘ik’ gingen om ego, om macht en controle, vraagt de komende cyclus iets anders. De afgelopen periodes was de macht van het ‘ik’ stevig verankerd in de systemen die we gecreëerd hebben. Geld, overheden, digitale systemen: het geeft een paar individuen de mogelijkheid om heel veel in ons leven te bepalen of op z’n minst te beïnvloeden.

soevereiniteit

Volgens Human Design komt er een nieuw tijdperk aan, waarin het persoonlijke, het individuele weer centraal staat. Maar geen individualiteit vanuit een systeem. Individualiteit, gegrond in zichzelf. Een ik-tijdperk waarin we gevraagd, uitgenodigd of uitgedaagd worden om op onze eigen benen te staan. Waarin we geen steun of veiligheid meer kunnen vinden bij de ons zo vertrouwde systemen, om die één voor één allemaal zullen omvallen. Misschien omdat ze niet meer werken. Misschien omdat de mensen het niet meer pikken. Misschien omdat we er simpelweg mee zullen ophouden.

Dit ik-bewustzijn vraagt om authenticiteit, om écht persoonlijk leiderschap en niet meer te volgen. Om zélf keuzes te maken, je leven in je eigen hand te nemen. Het vraagt om jezelf te kennen. Je waarden, je principes, je keuzes, je voorkeuren. Het vraagt dat je weet waar je staat, waarvoor je staat, met wie je staat.

De komende tijd vraagt van je, in je eigen leiderschap te gaan staan. Het nodigt je uit om te kiezen wie je wilt zijn, hoe je wilt leven. Welke waarden draag je uit? En hoe bepalen deze jouw keuzes? Hoe ga je om met de mensen om je heen? En met de wereld waarin je mag leven?

ik ben een andere jij

Dit ik-tijdperk is fundamenteel anders dan de vorigen, omdat we steeds meer bewijs hebben dat alles onderling verbonden is. We keren daarnaar terug, we herinneren ons dit. We beseffen ons steeds meer dat we een ik zijn, verbonden met alles en iedereen om ons heen. En niet in het minste met de natuur. Wij zijn onderdeel van de natuur en daarvan weten we al langer dat alles in een eco-systeem elkaar beïnvloed.

Wanneer gaan we zien dat wij – en ons handelen – niet los staan van elkaar? Dat we elkaar nodig hebben om tot bloei te komen?

Wanneer gaan we erkennen dat wij onze plek in het eco-systeem moeten innemen, IN de cirkel, niet erboven of erbuiten?

De komende tijd vraagt dat we ons anders gaan verbinden met elkaar. Het vraagt dat we eerst een beweging naar binnen maken, voordat we uitreiken. Dat we eerst onszelf leren kennen, voordat we de ander proberen te begrijpen. Dat we eerst op onze eigen benen leren staan, zodat de ander niets voor ons hoeft op te lossen of hoeft op te vullen.

In het komende ik-tijdperk zijn er geen goeroes, leiders of bazen meer. We zijn allemaal leerling en meester. We zullen op eigen benen moeten gaan staan en samen de wereld en ons leven vorm geven. Individueel, in verbinding. De grootste uitdaging: dat we niet langer kijken naar anderen voor leiding, wijsheid en keuzes, omdat we onszelf niet voldoende kennen. dat we niet durven te gaan staan voor wat we voelen en vinden.

Dit is onze grootste opdracht, om ‘volwassen’ te worden als mensheid: leren, ontdekken waar we voor staan en daarnaar handelen. Ook – juist! – als het tegen de huidige systemen of de gevestigde orde in gaat. De toekomst draait om jou – en mij, niet meer om ‘hen’.

En jij? Welke waarde stel jij boven alle andere waarden? En hoe laat jij deze waarde jouw keuzes bepalen? Ken jij jezelf voldoende om helemaal op eigen benen te staan?