Ruimte om te zijn

Ontdek wie je bent als ondernemer, wat jouw missie is en hoe je dat zichtbaar maakt in de wereld.

gitane

vrouw

Door: Jolanda Sieders
Datum: 19 aug 2017

Ik zit op het toilet bij een vriend. Er hangt een hangertje aan de spiegel, het is een mannenfiguurtje met een enorme penis. Het doet me denken aan een artikel dat ik pas las, over hoe de penis soms hart- en vaatziekten ‘verraad’ – en hoe intiem de relatie van mannen met hun geslachtsdeel is. En ineens besef ik me dat ik echt nóóit zal weten hoe het is om een man te zijn. Dat mijn fysiek me toch heus tot vrouw maakt, ondanks dat ik me zo’n beetje mijn hele leven al met het label ‘mens’ identificeer. Een besef dat ik voel in mijn hele lijf. 

De afgelopen maanden komt vrouw-zijn in allerlei vormen langs. Een aantal vriendinnen hebben me gesteund toen het bij mij wel heel donker was, weer beginnen met yoga, een nieuw netwerk opbouwen, voor het eerst naar een Rode Tent gaan, een prachtige zuster-cirkel in Spanje en heel recent een uitnodiging voor een Maanlodge. Allemaal met alleen maar vrouwen. Ik heb altijd gedacht dat ik door mijzelf als ‘mens’ te labelen, ik beide kanten in mijzelf eer. Dat ik daardoor ook mijn mannelijke kant de kans gaf om er te mogen zijn. Maar wat nou als ik hierdoor niet echt in mijn vrouwelijke kracht ben gaan staan? Dat ik, om mijn volledige Zijn te kunnen vervullen, éérst mijn vrouw-zijn helemaal moet ervaren? 

Iets in mij probeert de pijn op te rakelen van het niet moeder kunnen zijn, alsof dat de kern van vrouw-zijn is. Maar het punt van moeder willen zijn ben ik voorbij, al besef ik me dat het vast nog wel aangeraakt gaat worden. En dat dat dan ook vast nog wel pijn gaat doen. Maar ik weet ook, dat vrouw zijn meer is dan dat. Oneindig veel meer. Ik ga op ontdekkingsreis. 
Wat betekent vrouw-zijn voor jou?

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Andere blogs over dit thema

Down the rabbithole

Down the rabbithole

Nou, dat was me het begin van het jaar wel. Mijn moeder viel en brak haar heup, zo ongeveer tegelijk met de griep die mij velde. Later realiseerde ik me dat toen de moeder van Lief in het ziekenhuis terecht kwam, ik ook ziek werd. Tijd voor nog een rondje reflectie -...

Lees meer
Verlies

Verlies

Het kan je besluipen, bekruipenstiekem tussen je al wat koude klerenen als een rilling over je naakte rugzich nestelen in je onderbuik. Het kan voelen als missen, als kiespijnals hoofdpijn na een lange dagals in een lange, donkere winterniet meer weten hoe de zon...

Lees meer
Heb het hart

Heb het hart

Het donker is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Het is ook de geur van je eigen angstzweer en het oplichten van je duistere, verborgen gedachten. De dingen die je liever niet hardop zegt, die zich thuis voelen in je schaamte en zich verstoppen voor jouw...

Lees meer